Hook’m horns

Dag 14: 14 april

Vandaag onze laatste dag in de US of A. Na een ietwat brakke nacht, als het op hotels aankomt did we definately not safe the best for last. Het is moto GP in Austin en dat maakt het druk en de hotels zowat onbetaalbaar. We beslisten dus om de kosten wat te drukken en ditmaal een motel,nl de Super 8 te boeken. Hebben we vroeger nog gedaan op onze reizen in de USA en dit is wat basic maar cava. Deze keer is het wel heel basic. Een deur waar een chambrang mankeert, een bedsprei met een gat in, uit den douche komt maar een pisstraaltje, Sven heeft rugpijn van het bed en het ontbijt heeft ook niet echt sterallures maar he…. Het is ok.

Na ons overheerlijke (NOT) ontbijt vertrekken we te voet naar het  Texas State Capitol, want ons motel is vanalles niet, maar 1 ding is het wel namelijk dicht bij het centrum.

Daar aangekomen blijkt dat je er binnen mag, sterker nog er is een gratis tour met gids en die start binnen 5 min. All right… die doen we.

Tijdens de tour van 30 min komen we heel veel weetjes te weten van onze toffe, enthousiaste gids. Proud to be a Texan, legt hij alles uit. Austin is natuurlijk de hoofdstad van Texas en daar hoort een navenant gebouw bij. Het State Capitol werd opgericht na de onafhankelijkheid van Texas (overwinning op de Mexicanen, geleid door Sam Houston). 

Hier zetelt de wetgevende macht van Texas. En werkt de gouverneur Gregg Abbot. We hebben geluk want vandaag is er geen zitting van het congres en de mogen we de kamer waar ze zetelen binnen. Leuk om te zien. Onze gids vertelt ons dat in Texas de congressman and -woman, geen beroepspolitici zijn, ze hebben allemaal een daytime job. Dit speciaal zo gekozen omdat ze zo de connectie met het alledaagse leven niet zouden verliezen.

Alles hierbinnen is heel chique van marmer of hout. Er is ook een heel stuk bijgebouwd onder de grond om kantoren bij te maken. Ook daar mogen we een kijkje nemen.

Na een goed half uurtje staan we met wat meer kennis en een hongerke weer buiten. 

We wandelen langst de ambtswoning van de gouverneur de stad in. 

Een chick-fil-a hebben we nog niet gedaan en die wil Ty wel eens uittesten. Het viel ons vanmorgen al op dat we een raar vervoersmiddel zagen, ik dacht een overdekte ligfiets maar Zane dacht een robot ?! Hahaha.

Blijkt dat die hahaha wel wat misplaatst was, want het zijn inderdaad robots. Ze leveren zelfstandig bestellingen van Chick-Fil-A.De robots staan voor de winkel te wachten op klanten. Hoe cool is dat? 

Als we ons buikje vol hebben wandelen we nog wat door de straten en gaan we naar de River walk want die is er hier ook. Maar dit blijkt niet te zijn wat we ervan verwachten na San Antonio, het is gewoon een rivier (nu ja gewoon… het is de Colorado) waar een pad naast loopt waar je kan wandelen. Geen restaurantjes of winkeltjes of zo.

We hebben tickets voor de softballgame van de longhorns vanavond, de wedstrijd start om 18u, dus we besluiten terug te keren naar ons hotel om alvast in te pakken voor morgen… boehoe….🥹.

Ook naar mc Comsfield voor de wedstrijd van de Longhorns kunnen we makkelijk te voet, dit is een 15 min wandelen. Daar aangekomen blijkt dat Ty en ik niet binnen mogen met onze (buidel-) tasjes. Nu voor écht dus 😅. Wat nu gedaan? We krijgen een doorzichtig plastieken zakje waar we onze spullen mogen instoppen, maar de tasjes zelf mogen er niet in?! Ja wat moeten we daar dan mee doen? Leg die in de auto. Die hebben we dus niet bij…. We besluiten even terug buiten te gaan en onze zaken te reorganiseren ik rol de beiden tasjes op en stop ze onderaan in het zakje en we mogen binnen oef….De longhorns spelen tegen de Kansas city Jayhawks. Bij de opwarming zie je al direct dat dit een serieus niveau is. Texas State en Kansas City zijn dan ook D1 colleges. Voor de kenners Monica Abbot was een longhorn. De longhorns spelen echter niet op niveau en krijgen wel een pakske slaag. Ze staan in de eerste inning al 3-0 achter en verliezen uiteindelijk met 8-2. De sfeer is er niet minder door. De supporters blijven luidkeels aanmoedigen en bij momenten wordt het zelfs wat bitsig tegen de umpires ( euh de 3 homeruns die je tegenkrijgt en 3 errors die je maakt liggen niet aan ump volgens mij maar ok). In het begin dachten we nog dat ze ‘Mooooh’ riepen, van de longhorns dus. Maar we waren te naief… ze roepen echt wel ‘Booh’ en ‘Booh Kansas’ en ‘Kansas go home’ 😟 dat vind ik persoonlijk nu niet zo sympathiek maar dat is blijkbaar hoe het hier gaat. Voor de wedstrijd was nochthans opgeroepen om dit niet te doen, want dat je anders verwijderd werd van het stadium… Gelukkig wordt er ook heel hard aangemoedigd wat de sfeer dan weer fantastisch maakt. We willen wel een tshirtje of pet van de HORNS!!!! en doen dus een rondje teamstore.

Tussen de innings worden er ook gratis tshirts in het publiek gegooid….Zane weet er 2 te snatchen 💪🏼.

Na 7 innings (die langer duurden dan de 9 bij de missions) keren we terug naar het hotel, wetende dat het nu echt gedaan is met de pret. Mooie liedjes duren nooit lang. 

CU tomorrow.