Over holy cows en an old friend …

Dag 4: 4 april

Vandaag de laatste dag in Dallas. We zijn weer vroeg uit de veren en dat is maar goed ook want we hebben een strak en vol schema. 

 Vandaag staat Fort Worth en de wedstrijd van de Rangers op het programma. 

Maar eerst passeren we langs een Dick’s sporting goods. Na ons ietwat teleurstellende bezoek aan de Monkey Sports gisteren, heeft Zane opgezocht waar ze de spikes hebben die hij wil en dat blijkt in deze winkel te zijn. En ja hoor ze hebben ze inderdaad 👍🏼. 

Na dit succes rijden we door naar Fort Worth. Het parkeren blijkt toch een hele opgave tegenwoordig merken we. Ten eerste is een suburban een serieus uit de kluiten gewassen auto die je niet zomaar even ergens parallel parkeert. Ten tweede zijn openbare parkinglots en parkeermeters vaak te betalen via sms of qr-code. Je moet dan je telefoonnummer ingeven en deze blokkeert vaak op een Belgisch nummer ( en ik kan geen Amerikaans ingeven want je moet naruurlijk wel vanaf dar nr sms'en) . Dus na wat stresskes vinden we eindelijk een parking waar je geen telefoonnummer voor nodig hebt, wel een postcode ….. ik vul dan maar Brandon, Brenda, Dylan en Kelly-gewijs 90210 in ( want als ik mag kiezen dan woon ik in Beverly Hills, nah). 

We zijn op tijd voor de cattle drive. Men drijft een stuk of 10 longhorns door de straat om hen naar de Stockyard te brengen. Wij hadden er een stuk of 100 verwacht, I guess not everything is bigger in Texas, haha…

De stockyards waarvoor Fort Worth bekend is, is een ruimte om vee tijdelijk te huisvesten wanneer ze verhandeld worden op de veemarkt.  

De Fort Worth Stockyards werden in 1866 geopend, en speelden een belangrijke rol voor de afvoer van vee naar de markten aan de oostkust van de VS, vooral na de opening van de spoorweg in 1876. In 1976 werden de Stockyards tot beschermd stadsgezicht verklaard. Ik heb niet de indruk dat er vandaag nog veel verhandeld wordt, het is eerder de historie in ere houden. Maar dit kan je nergens anders ter wereld zien, dus dat maakt het wel speciaal. 

Ook het stadsdeel is speciaal. Als je hier rondwandelt, waan je je in het Wilde Westen. Er wordt elke week een rodeo gehouden in het cowtown colliseum. Er zijn heel wat bars en steakrestaurants.  En ook heel wat winkeltjes waar men typische cowboyspullen verkoopt zoals de obligatoire  cowboyhoeden en cowboylaarzen maar ook buckles (gespen voor op een riem), konijnenpoten (voor geluk), lederen holsters, longhorns (met of zonder hoofd nog aan) om aan de muur te hangen en dreamcatchers (everything is bigger in Texas, even your dreams) en nog veel meer leuks wat een cowboy zou kunnen gebruiken. Wie mij een beetje kent, weet dat ik wel een zwak heb voor cowboyboots, ik kijk hier dus al heel de vakantie mijn ogen uit en zeker vandaag. Er zijn hier echt prachtige paren. Zeker in de ‘saddles and boots shop, waar ze op maat gemaakt worden, aan een prijs varierend tussen de 1570$ en 3000$, laat ik deze prachtexemplaren maar aan mij voorbijgaan. ( ik ga nog wel eens kijken in de clearance sectie van de boot barn).

Voor de lunch hebben we afgesproken met oude kennis, Michael Harmerlink. Mike was één van de import players van Mortsel stars in 2008 toen Sven daar dan zijn coach was . Sven en Mike hebben altijd wat contact gehouden en dan is het altijd leuk om mekaar nog eens in levende lijve te zien. Mike neemt ons mee naar Joe T Garcia’s een Mexicaans restaurant. We nemen plaats op een supermooi terras/binnenplaats met fonteintjes, stenen vazen,obers die onderling Spaans praten … we voelen ons ineens allemaal Gringo. Wat leuk ook om Michael weer te ontmoeten.

Na deze zalige lunch nemen we met  overvolle magen en een doggiebag afscheid van Michael. We kuieren nog wat door de gezellige straatjes van Fort Worth en keren dan terug naar het hotel om ons klaar te maken voor de wedstrijd vanavond.

Sven en Ty gaan een uurtje zwemmen terwijl ik opzoek hoe we best naar de wedstrijd gaan. Sven en Zane zijn eergisteren te voet gegaan (2x heen en weer). Had ik trouwens al verteld dat buideltasjes wel gewoon binnenmogen? Sven en Zane  waren dus gewoon voor niks heen en weer gegaan. Ze zagen een bord dat totaal geen tassen of purses waren toegestaan, bleek achteraf dat dat op het Taylor Swift concert sloeg. Te voet lijkt ons wat ver voor Ty en de parking ginder kost ook 40$ dus ik zoek op of we mss een uber ofzo kunnen nemen. De app van uber werkt om de ene of andere reden niet, maar er is wel lyfft. Die brengt ons voor $6 naar daar, handig…. Gewoon even de mastercard koppelen en klaar is kees…. Oei niet gelukt, dan probeer ik nog eens…. Nog niet gelukt …. Dekke toch…. Ik zal eens met die van Sven proberen…. UW KAART IS TIJDELIJK GEBLOKKEERD NA VERMOEDEN VAN FRAUDE BEL WORLDWIDE….. Wat dat kan niet ????? Oh nee… wat nu? Eerst en vooral de kaartjes van Sven braaf teruggeven… dan maar bellen zekers ook al kost dat wel een stevige duit vanuit de Usa…. ‘De wachttijden zijn langer dan normaal’ He? Hoe kan dat nu het is begot nacht in België? Maar eind goed al goed na een stevig stresske is mijn kaart gedeblokkeerd en rijden we dus gewoon met onze eigen auto en betalen $35 parking.

We hebben deze keer echt goede seats , dicht bij het veld . De wedstrijd zelf was niet echt spannend Baltimore Orioles wint met 7-2 van de Texas Rangers . Er worden een paar homeruns geslagen en dan is het altijd feest . Wat een schitterend stadium toch , dat Globe Life field . We eten ons avondmaal in het stadion , grote pretzels , een hotdog en  taco’s passeren de revue . Na een leuke , relaxte avond in het stadion , gaan we naar de auto en via wat omwegen , bereiken we ons hotel … weer een dag voorbij , wat gaat het allemaal weer snel . Morgen op weg naar Houston …